Tradycja wróżenia z kart tarota ma swoją długą, ale i skomplikowaną historię, owianą mgiełką tajemnicy i magii. Współcześnie karty te kojarzone są najczęściej z wróżbiarstwem, ale ich początki były znacznie bardziej złożone i wielowymiarowe.
Pierwsze zapisy o kartach, przypominających współcześnie spotykanego tarota pochodzą z XV-wiecznych Włoch. W tamtych czasach karty te były znane jako „tarocchi” i były używane głównie do gry, a nie do wróżenia. Najstarsze zachowane do dziś takie „Visconti-Sforza zostały stworzone na zlecenie wpływowych, mediolańskich rodzin. Te bogato zdobione karty zawierały zarówno zwykłe karty do gry, jak i zestaw dodatkowych kart zwanych „trumfami”. Przez kolejne stulecia karty tarota zaczęły ewoluować.
W XVI wieku we Francji pojawiła się talia „Tarot de Marseille”, która stała się jednym z najbardziej wpływowych wzorców późniejszych talii. W tym też czasie zaczęto dostrzegać ich potencjał i wykorzystywać do czegoś więcej niż tylko do gry. Symbolika zawarta w kartach tarota zaczęła być interpretowana w kontekście duchowym i filozoficznym, a to stopniowo doprowadziło do wykorzystania ich w praktykach ezoterycznych.
Kluczowym momentem w historii kart tarota był XVIII wiek, kiedy to francuski okultysta Jean-Baptiste Alliette, znany jako Etteilla jako jeden z pierwszych wykorzystał tarota do wróżenia. Etteilla stworzył własną talię, która miała mu służyć do przewidywania przyszłości i badania podświadomości. W tym czasie zaczęły pojawiać się też inne teorie łączące tarota ze starożytnym Egiptem, kabalistyką i alchemią. W XIX wieku Bractwo Złotego Świtu czyli tajemne stowarzyszenie założone w Wielkiej Brytanii, za pośrednictwem swoich członków Arthura Edwarda Waite’a i Pameli Colman Smith, stworzyło jedną z najbardziej znanych i popularnych na całym świecie talii kart tarota – Tarot Rider-Waite. Talia ta była pierwszą, w której wszystkie karty, nie tylko Wielkie Arkana, ale także Małe Arkana, zyskały bogatą ilustrację, pełną głębokiej symboliki.
W XX wieku tarot jeszcze bardziej zyskał na popularności już nie tylko jako sposób przepowiadania przyszłości, ale także jako narzędzie psychologiczne. Carl Gustav Jung dostrzegł w kartach Tarota potężne narzędzie do badania ludzkiej psychiki i procesów podświadomości. Jung widział w Tarocie zestaw archetypów, które odzwierciedlają uniwersalne ludzkie doświadczenia i emocje. W tym czasie Tarot zaczął także inspirować artystów i twórców kultury. Surrealiści, tacy jak Salvador Dalí, tworzyli swoje własne interpretacje kart, widząc w nich źródło kreatywności i wyobraźni. Tarot stał się także popularny w kręgach literackich i filmowych, co jeszcze bardziej zwiększyło jego zasięg i wpływ na kulturę masową.
Dziś Tarot jest bardziej popularny niż kiedykolwiek wcześniej. Istnieje nieskończona liczba talii, które odzwierciedlają różnorodność kultur, stylów artystycznych i filozofii życiowych. Współczesne talie mogą być inspirowane mitologią, popkulturą, a nawet nauką. Tarot stał się narzędziem, które można dostosować do indywidualnych potrzeb i zainteresowań. Coraz więcej osób używa Tarota jako narzędzia do samopoznania, medytacji i rozwoju osobistego. Karty tarota stały się też bardziej dostępne dzięki aplikacjom mobilnym, portalom internetowym (https://www.magicznewrota.pl/TarocistaDariusz) czy mediom społecznościowym.